Merhaba.
 
Bugün, film yönetmeni ve senarist Nora Ephron'un bir yazısını getirdim.
 
"Harry ile Sally'nin Aşk Hikayesi", "E-posta" gibi 1990'ların Meg Ryan başrollerindeki romantik komedi filmleri onun kaleminden çıkmış eserlerdir. Denemeleri de bir o kadar eğlenceli. Aslında Nora Ephron'un oldukça ilginç bir kişisel hayatı var, üç kez evlendi.
 
"Hiçbir Şey Hatırlamıyorum ve Diğer Yansımalar" adlı deneme kitabında neden böyle yaptığını şaka yollu ama gerçekçi bir şekilde anlatıyor. Kitap Türkiye'de "Benim Çok Başarısız Eserlerim Var" olarak harika bir şekilde çevrilmiş. Nora Ephron'un da artık büyükanne olduğunu görünce içim burkuldu ㅠㅠ İki bölüm gerçekten çok eğlenceliydi, diğer bölümler de hafif okunabilirdi.
 
Bu iki bölümden birinde, beni düşündüren bir paragrafı aldım. 
 
Alkolik ebeveynler gerçekten kafanız karışmanıza sebep oluyor. Onlar kesinlikle benim ebeveynlerim. Onları seviyorum. Ama sarhoşlar. Onlardan nefret ediyorum. Ama onları seviyorum. Ama onlardan nefret ediyorum. İçlerinde, çocukluğumda hayran olduğum o görüntüler var. Ve aynı zamanda canavar olarak adlandırabileceğim bir görüntü de var. Zamanla hep canavara dönüşüyorlar. Bana büyük bir güç uygulayan insanlar (kırmızı bir palto almak için 40 yıl bekledim. Hatta aldıktan sonra bile sadece bir kez giydim), ancak artık üzerimde hiçbir etkileri kalmayan insanlar. s.62-63
 
Nora Ephron'un ebeveynleri oldukça ünlü yazarlar, yönetmenler ve zengindi. Ama çocuklarına nasıl bakacaklarını bilmiyor gibi görünüyorlar. 
 
Ayrıca "<실패작>" de oldukça zekice bir yazıydı. Aslında ben de başarısız bir eser yazdığım için, "Başarısız eserleri düşündüğümde hala 5 saniyede ağlayabiliyorum" diyen Nora'nın sözlerine çok katılıyorum. Özellikle bu yazıyı okuyup görmenizi tavsiye ederim.
 
Neyse, bu kitabı okurken Nora Ephron'un gerçekten dürüst ve zekice olduğunu düşündüm. Ben de onun gibi neşeli ve sevimli bir büyükanne olarak yaşlanmak istiyorum.