Epiktetos (55-135). Roma İmparatorluğu döneminde Yunanistan'da yaşamış bir Stoacı filozof

Dinsel eğilimlerdeki öğretileriyle bilinir ve bu nedenle erken dönem Hristiyan düşünürler tarafından saygı görür. Epiktetos'un yazdığı bilinmemektedir ve 'Konuşmalar' ve 'El Kitabı', öğrencisi Arianos'un onun öğretilerini kaydettiği eserlerdir. Siyasi bir teorisyen olarak Epiktetos, insanın Tanrı ve insanı anlama kapasitesine sahip büyük bir sistemin parçası olduğuna inanıyordu. Çocukluğunda köle olan Epiktetos, Stoacı filozofu Musonius Rufus'un derslerine katılabilmiştir. Daha sonra özgürleştirilmiş ve sakat bir vücudu ve her zaman kötü sağlık koşulları olmuştur. MS 90 yılında İmparator Domitianus onu Roma'dan sürgüne gönderdi, çünkü imparator Stoacıların zulmüne karşı çıkanları iyi karşılamasını sevmiyordu. Epiktetos hayatının geri kalanını Nikopolis'te geçirdi.

​○ Hayatta mutlu olmanın tek bir yolu vardır. Bu yol, kontrolümüz dışında olan şeyler için endişelenmeyi bırakmaktır.

○ Kendisiyle gülebilen kimse asla gülecek bir şey bulamaz.

○ Önce hangi insan olmak istediğine karar ver. Sonra bunu başarmak için ne yapman gerektiğini düşün.

○ Önemli olan olanların olması değil, onlara nasıl tepki verdiğindir.

○ Zenginlik çok şeye sahip olmak anlamına gelmez. Gerçek zenginlik, az şey istemektir.

○ Güzel şeyler kısa sürede olmaz. Bir ağacın meyve vermesi gibi. Eğer bana meyve istersen, zaman vermem gerektiğini söylerim. Önce çiçek açması, sonra meyve vermesi ve olgunlaşması için gereken zaman.

○ Herkül'ün neden bir kahraman olduğunu düşün. Eğer insanların eziyet ettiği eski canavarlar ve kötü adamlar olmasaydı, onları alt etmeseydi, o bir kahraman olabilir miydi?

○ Aynı yerde kalıp başka bir yerde bir şey elde etme ümidine kapılma.

○ Hayatı yaşarken, başka şeylere veya zevklere odaklanacağımız zamanlar veya yerler olacaktır. Ancak, bu şeylerin asla hayatımızın gerçek amacını aşmasına izin vermememiz gerektiğini unutmamalıyız.

○ Dar görüşlü insanlar başkalarını eleştirir, sıradan insanlar kendilerini eleştirir. Bilge insan ise eleştirinin kendisi aptalca bir eylem olduğunu düşünür.

○ Başkalarının seni kendi görüşünle görmelerini istemen, elde edilemez bir şeydir.

○ Kendine yaşamak istemediğin şeyleri başkalarına yapma.