Shinkansen (Fukuoka -> Kumamoto)

Idę do Kumamoto, żeby spotkać się z przyjaciółmi!

Jestem podekscytowany swoim pierwszym Shinkansenem ㅋㅋ

Musiałem stanąć w kolejce, żeby kupić bilet,

było bardzo mylące, ale na szczęście obsługiwane było w języku koreańskim, więc wybrałem coś, co wyglądało na odpowiednie.

Ustawiłem punkt początkowy, punkt docelowy i godzinę odjazdu,

bilet w obie strony, dla dorosłych, wolny (bez rezerwacji).

Jeśli masz konkretną datę powrotu, lepiej kupić bilet w obie strony, ponieważ

w Kumamoto też były długie kolejki do kupna biletów Shinkansen.

Dobrze jest też kupić bilet bez rezerwacji, ponieważ

różnica cen między miejscem zarezerwowanym a wolnym jest znaczna, a jeśli poczekasz około 15 minut przed odjazdem pociągu, możesz znaleźć miejsce.
(Ale w dni wolne od pracy lub święta, kiedy jest dużo ludzi, możesz nie być w stanie znaleźć miejsca, ale podróż z Hakaty do Kumamoto trwa około 30 minut, więc można też stać 30 minut..! )

W pociągu, w którym jechaliśmy, miejsce wolne było od 1 do 3 wagonu, więc można było usiąść gdziekolwiek, było dużo miejsca, więc wszyscy mogliśmy jechać siedząc.

Bilet składał się z dwóch części (bilet na przejazd i bilet na przejazd pociągiem ekspresowym), więc przy wejściu należy włożyć oba do bramki, a wtedy obie zostaną stemplowane,

gdy włożysz tylko jeden, usłyszysz pikanie i nie przejdziesz.

Bilet na przejazd jest jak bilet wstępu do zwykłego pociągu, a bilet na przejazd pociągiem ekspresowym to opłata za skorzystanie z szybkiego Shinkansen.

Nie miałem pojęcia, który pociąg i na którym peronie mam jechać, więc chodziłem po peronach, pytałem pracowników i byłem bardzo zdezorientowany.

W końcu moja siostra, która była ze mną, sprawdziła to na Google Maps,

i pojawił się numer pociągu, który można było złapać jako pierwszy, a także numer peronu..! (peron 14, Sakura 575).

Jeśli jesteś zdezorientowany, wpisz cel na Google Maps, a od razu się dowiesz ㅋㅋ

Google zna odpowiedź

W pociągu, w którym jechaliśmy, było 3 miejsca - przejście - 2 miejsca, odległość między rzędami była duża, a także szeroko, co było zaskakujące.

Nawet po włożeniu torby na kolana było dużo miejsca~

Tramwaj

Powiedziano mi, żeby wsiadać do autobusu, ale kiedy wyszedłem, zobaczyłem

Hmm..? Tramwaj..? W ogóle o tym nie wiedziałem.

Tramwaj, w którym jechaliśmy, wyglądał jak z lat 80. i jeździł dobrze, co było niesamowite.

Były też nowe tramwaje, a także te z reklamami, więc było ich różnorodnie.

Wsiadało dużo ludzi, więc było pełno. Są dwa rodzaje tramwajów: A i B, a my korzystaliśmy z A.

W tramwaju też wchodzi się od tyłu, skanuje się kartę IC (Suica/Pasmo), a przy wysiadaniu należy zeskanować ją przy drzwiach z przodu.

Należy nacisnąć przycisk, żeby wysiąść, ale o tym nie wiedziałem, nie nacisnąłem i prawie nie wyszedłem, bo było pełno ludzi, ale

na szczęście siedziała z przodu kobieta, która mówiła po japońsku, więc zdążyłem wysiąść.

Gdyby jej nie było, jak bym sobie poradził w Japonii? Naprawdę.. dzielna..

Tramwaj, którym jechaliśmy