Czy naprawdę jesteśmy zadowoleni z naszego życia, skoro poświęciliśmy tyle lat na naukę, aby znaleźć pracę?

​

Codziennie musimy widywać ludzi, których nie chcemy widzieć, a także wykonywać ich polecenia.

nr 1

Nawet w rodzinie i małżeństwie zdarzają się nieporozumienia, które prowadzą do częstych kłótni. Większość ludzi jest egoistyczna,

więc nawet w bliskich relacjach, w których okazujemy sobie wiele zrozumienia, dochodzi do konfliktów.

W normalnych sytuacjach tego nie widać, ale w sytuacji kryzysowej (problemy finansowe) ujawnia się prawdziwa natura.

Skoro w pracy trzeba siedzieć z ludźmi, których wyznaczyła firma,

i robić coś razem,

mamy różne punkty widzenia, co komplikuje sytuację.

Zazwyczaj osoby miłe rzadko awansują na stanowiska kierownicze. Gdybym był na miejscu użytkownika,

chciałbym, żeby szefem był ktoś, kto będzie dręczył pracowników w moim imieniu.

Sama współpraca z tego typu osobą jest stresująca, a do tego trzeba jeszcze dbać o jego dobre samopoczucie.

​

Nie oferuje się żadnych znaczących korzyści finansowych.

nr 2

Wypłacają pensję na tyle wysoką, abyśmy nie rzucili pracy. Wiele miejsc pracy utrudnia jasne rozróżnienie zarobionych pieniędzy,

a nagradzanie za osiągnięcia nie jest łatwe. Nie ma osób, które łatwo zarabiałyby pieniądze. Miejsca pracy, w których nagradza się za osiągnięcia,

pozwalają jedynie na uzyskanie niewielkiej części osiągniętych przez nas wyników. Jeśli osiągniemy dużo i weźmiemy dużo,

firma i tak zarabia na tym. Aby osiągnąć rezultaty, musimy poświęcić dużo czasu i energii,

co wiąże się z dużym stresem.

W przypadku zwykłych pracowników biurowych trudno jest zmierzyć osiągnięcia, więc zazwyczaj dostajemy tyle, ile nam się należy.

Firma dobrze wie, jaka kwota wystarczy, abyśmy nie rzucili pracy, i płaci nam dokładnie tyle. Brakujące środki uznaje się za coś, co należy zaakceptować.

Nadajemy komuś prawo do uznania, a osoba, która otrzymała to prawo,

gdy zostanie przez nas uznana, zaspokaja wszelkie pragnienia związane z nagrodami finansowymi.

Musimy poświęcać swój czas na rzecz zysków innych osób.

nr 3

Nie pamiętam, co robiłem w pracy o tej porze roku w zeszłym roku. Codzienność jest nieustannie powtarzalna.

Z czasem pozostają jedynie wspomnienia, zdjęcia i filmy.

Najlepsze lata mojego życia nie są w żaden sposób zapamiętane, a praca na rzecz zysków innych osób

nie ma dla mnie żadnego znaczenia. Po prostu tracę czas.

Nawet jeśli będziemy mieli szczęście i awansujemy na stanowisko kierownicze, czy to w firmie, czy gdzie indziej,

nagrody finansowe rzadko zmieniają życie.

Odsetek osób, które docierają na stanowisko kierownicze w dużych firmach, wynosi 0,7%,

a nawet jeśli tam dotrzemy, nie oznacza to, że nasze życie się odmieni. Mimo to poświęcamy całe swoje życie,

aby dotrzeć do tego celu. W tej sytuacji zamieniamy czas na pieniądze, więc musimy jak najszybciej z tego uciec.

Jeśli nie zmienimy tego, to wczoraj będzie jak dziś, a dziś jak jutro.