Czas się obudzić

Ciemności, witaj, mój stary przyjacielu
Znowu przyszedłem, żeby z tobą porozmawiać
Iluzja miękkiej pełznie
Ponieważ jej nasiona zostały pozostawione we śnie
Ta iluzja
Została zasiana w moim umyśle
I wciąż tam jest
W "Dźwięku ciszy"
~ ~
~~
[Źródło: The Sound of Silence - Simon and Garfunkel (Dźwięk ciszy) Tłumaczenie/interpretacja piosenek Rusha (rushcrow.com)]
 
‘
W obliczu spadku zaufania do demokracji parlamentarnej, obywatele, uzbrojeni w smartfony i media społecznościowe, są gotowi do "koreańskiej rewolucji jaśminowej (która rozpoczęła się w Tunezji w Północnej Afryce, kiedy młody sprzedawca owoców popełnił samobójstwo przez samospalenie w proteście przeciwko represjom, grudzień 2010 r.)". Dla osób sprawujących władzę będzie to prawdopodobnie postrzegane jako niebezpieczna prowokacja, ale czy to nie oni ostatecznie doprowadzili do gniewu obywateli? Żyjemy w świecie gniewu, który zmusza nawet uczonych, którzy do tej pory jedynie zastanawiali się, do działania.

Poznanie historii i ducha czasu nie jest domeną intelektualistów, ale obowiązkiem każdego z nas, żyjących w tych czasach. Potrzebujemy teraz "inteligencji w działaniu".
[Źródło: [Czytanie świata] Inteligencja w działaniu / Jae Seung Jeong, HanGyore (hani.co.kr), 8 listopada 2011 r.]

 
„The Sound of Silence" to debiutancki album Simona i Garfunkla z 1964 roku. Utwór ten, napisany w cieniu zabójstwa prezydenta Johna F. Kennedy'ego (22 listopada 1963 r.), symbolizuje specyficzny moment w historii amerykańskiej muzyki. Był to moment, w którym autentyczne zaangażowanie polityczne folkowych piosenkarzy, którzy wchodzili i wychodzili z kawiarni, zaskoczyło wszystkich i zostało zaakceptowane przez główny nurt.

Utwór ten został wykorzystany jako ścieżka dźwiękowa do filmu „Absolwent” (1967), dzięki czemu jest dobrze znany wśród osób w średnim i starszym wieku. Tekst utworu, stworzonego przez Simona, który wówczas był świeżo upieczonym absolwentem, charakteryzuje się połączeniem społecznej świadomości z wyrażeniem duchowym.

W tym czasie Korea Południowa przeżyła rewolucję 19 kwietnia, wojskowy pucz 16 maja, demokratyczne protesty 10 czerwca i demokratyczny ruch 18 maja, budując fundamenty demokratycznego społeczeństwa. W tym okresie mieliśmy oczywiście do czynienia z podziałami ideologicznymi, takimi jak konserwatyzm i progresywizm, a także z bólem wynikającym z podziału między regionami Yeongnam i Honam.

Jednak ostatnio, gdy na stanowisku szefa państwa pojawiła się osoba spoza polityki, często mówi się o "regresji demokracji". Słyszymy także ironiczne słowa o tym, że z dnia na dzień zeszliśmy z grona uznanych przez społeczność międzynarodową krajów rozwiniętych do grona krajów rozwijających się.
Poza granicami naszego kraju Stany Zjednoczone, Japonia i Chiny, aby zmaksymalizować swoje własne interesy, opracowują strategie w obszarach polityki, dyplomacji i kultury, aby zapewnić sobie przewagę i realizację swoich celów.

Wszyscy pamiętamy słowa prezydenta USA Trumpa, który w rozmowie z Xi Jinpingiem powiedział, że Korea Południowa jest "państwem wasalnym Chin". Obecne Chiny, w przeciwieństwie do Chin z czasów dynastii Qing, zostały założone przez Mandżurów. Jednak dzisiejsze Chiny, rządzone przez partię komunistyczną, twierdzą, że tereny Mandżurii, w tym terytoria należące do starożytnych koreańskich królestw Goguryeo i Balhae, należały do nich i że ich kultura jest ich kulturą, i prowadzą te prace w ramach "projektu północno-wschodniego".

Na początku XIX wieku do wydarzeń, które usprawiedliwiły japońską inwazję na Koreę, należy porozumienie Katsury-Tafta (Taft–Katsura agreement, 1905), w którym Stany Zjednoczone uznały japońską władzę nad Koreą, a Japonia uznała władzę USA nad Filipinami.
Tak więc, mocarstwa na świecie nieustannie prowadzą wojny agresywne, aby zdobyć własne korzyści.

Po wojnie koreańskiej w latach 60. XX wieku pokolenie rodziców, które doświadczyło głodu, poświęciło się edukacji swoich dzieci, nawet jeśli oni sami musieli głodować. Dzięki poświęceniu tego pokolenia dzisiejsi ludzie w średnim i starszym wieku żyją w kraju, który dokonał gospodarczego rozwoju, którego nie udało się osiągnąć żadnemu innemu narodowi. Korea Południowa w ciągu 57 lat awansowała z kraju rozwijającego się do kraju rozwiniętego, co jest nie lada osiągnięciem.

Jednakże obecni obywatele Korei Południowej doświadczają ogromnego zamieszania i rozczarowania po zmianach w krajobrazie politycznym i pojawieniu się na stanowisku szefa państwa osoby spoza polityki. Przyczyną tego stanu rzeczy jest brak politycznej, historycznej i filozoficznej świadomości u poszczególnych osób, a ostatecznie można przypuszczać, że problem leży w systemie edukacji w rodzinie.

W czasach mojego dzieciństwa, zarówno w domu, jak i w szkole, dużą wagę przywiązywano do takich nauk, jak "harmonijna rodzina jest fundamentem wszelkiej pomyślności" (가화만사성), "uporządkowanie własnej osoby, rodziny, kraju i świata" (수신제가 치국평천하) i "rozprzestrzenianie dobroci na ludzkość" (홍익인간). Późniejszy rozwój gospodarczy kraju przyniósł bogactwo i w życiu ludzkim. Spowodowało to przejście od wielodzietnych rodzin do rodzin nuklearnych, a wraz z tym w naturalny sposób zniknęło wychowanie i dyscyplinowanie w domu, a celem edukacji stało się rozwijanie zdolności do odniesienia sukcesu w społeczeństwie opartym na konkurencji.

W rezultacie stworzyliśmy społeczeństwo oparte na dwuczęściowej wartości, w którym sukcesem jest jedynie dostanie się na prestiżową uczelnię i awans, a ci, którzy tego nie osiągnęli, ponoszą porażkę. Pominęliśmy indywidualne zdolności i talenty, zapominając, że pełne poświęcenie na swoim miejscu pracy przynosi cenne owoce. W rezultacie stoimy w obliczu erozji społeczeństwa z powodu polarizacji, doświadczając rozczarowania.

Wydaje się, że nadszedł czas, abyśmy spojrzeli na obecną sytuację i się obudzili. Nadszedł czas, abyśmy zastanowili się, czy przypadkiem nie zaniedbaliśmy kształtowania moralności, historii i ludzkich wartości u naszych dzieci, i czy nie zaniedbaliśmy troski o naszych bliźnich.

Jeśli nasze dzieci i młodsze pokolenia będą pamiętać o idei "rozprzestrzeniania dobroci na ludzkość" (홍익인간), czyli o idei przynoszenia dobra innym ludziom i narodom, będąc w duchu rządów Korei Dangun, i rozwiną cechy liderskie, takie jak "uporządkowanie własnej osoby, rodziny, kraju i świata" (수신제가 치국평천하), przyszłe pokolenie będzie miało nadzieję, a Korea Południowa stanie się krajem, który pozytywnie wpływa na cały świat.

2023. 9. 20 참길