Cześć.
 
Dzisiaj przedstawiam fragment tekstu Nory Ephron, reżyserki i scenarzystki.
 
„When Harry Met Sally”, „You’ve Got Mail” - romantyczne komedie z Meg Ryan z lat 90. to jej dzieła. Jej eseje są równie zabawne. W rzeczywistości Nora Ephron ma za sobą pewne doświadczenia osobiste, była trzykrotnie zamężna.
 
W eseju „I remember nothing and other reflections” opowiada żartobliwie o swoich doświadczeniach. W Polsce książka została świetnie przetłumaczona jako „Mam mnóstwo porażek”. Nora Ephron stała się babcią. Dwa rozdziały były naprawdę zabawne, a pozostałe można było przeczytać w miarę szybko.
 
Jeden z tych dwóch rozdziałów zawierał fragment, który mnie poruszył.
 
Rodzice alkoholicy są naprawdę zagmatwanymi istotami. Z pewnością są moimi rodzicami. Kocham ich. Ale są pijakami. Nienawidzę ich. Ale ich kocham. Ale ich nienawidzę. Mają w sobie coś, co ja w dzieciństwie idealizowałam. A także coś, co można określić jedynie jako potwór. Z czasem zawsze stają się potworami. Ludzie, którzy mieli nad mną ogromną władzę (zajęło mi 40 lat, żeby kupić czerwony płaszcz. Nawet po zakupie założyłam go tylko raz), ale którzy nie mają już na mnie żadnego wpływu. str. 62-63
 
Rodzice Nory Ephron byli dość znanymi pisarzami, reżyserami i bogatymi ludźmi. Ale wydaje się, że nie wiedzieli, jak wychowywać dzieci.
 
Również „Nieudane dzieła” to bardzo zabawny tekst. W rzeczywistości sama mam doświadczenie z nieudanymi dziełami, więc bardzo zgadzam się z Norą, gdy mówi: „Gdy myślę o nieudanym dziele, nadal potrafię płakać przez 5 sekund”. Szczególnie polecam przeczytanie całego tekstu.
 
W każdym razie czytając tę książkę, uświadomiłam sobie, że Nora Ephron jest bardzo szczera i ma poczucie humoru. Chciałabym też być tak radosną i uroczą babcią.