Początek 2022 roku był surowy. Po nagłym przyjęciu do szpitala i operacji w końcu wróciłem do domu. Ta książka czekała na mnie. Tytuł "Gdybym mógł wiosłować, kiedy woda się podnosiła" wyrażał skromne, ale szczere pragnienie, które wydawało się mnie pocieszać.

Komiks napisany i narysowany przez Shamma. Bardzo małe rzeczy z codziennego życia i poważne problemy życiowe, które są bardziej złożone, falują jednocześnie.

• Jak dobrze, że w matematyce istnieją rozwiązania na esej.
• Właśnie.
• To niepokojące, że przywiązujesz się do czegoś, co nie ma odpowiedzi.
  
  

To dialogi z "". Shamma szepce do mojej przeszłości: "Proszę, poświęć trochę czasu na angielski". Aplikacja, angielski, potrzeba ich pisania lepiej niż inni wynika z tego, że dobre miejsca pracy są zawsze niedostępne. Zwłaszcza w Korei Południowej trudno znaleźć ludzi, którzy są oddani swojej pracy. Jak zdrowe jest społeczeństwo, w którym wszyscy pracują z przymusu ze względu na pieniądze i jak długo może ono istnieć?
W refleksjach Shammy zadajemy sobie takie smutne pytanie. Młodzież jest taka zabawna, a życie takie ciężkie.

• Umiejętności? Chyba nie ma.
• Jesteś dobry w uznawaniu.
  
  

 Shamma zawsze stara się patrzeć pozytywnie na różne trudności, mając wokół siebie dobrych przyjaciół. W końcu trudności mogą być szansą, w zależności od tego, jak o nich myślimy. Bez zastanowienia opieramy się na optymizmie Shammy i łapiemy oddech. Czasami optymizm też staje się zbyt ciężki. Ale wtedy są przyjaciele, którzy dzielą z nami te same problemy, podobni do nas. Trudno jest otworzyć się na samotność i strach. Mimo to chwyćmy się. Rozmawiajmy. Śmiejmy się do rozpuku lub płaczmy do woli, a potem zacznijmy od nowa. Patrząc na obrazy i słowa Shammy, wydaje się, że tak będzie.
​
 
※ Ta recenzja została napisana szczerze po przeczytaniu książki udostępnionej przez kawiarnię Culturebloom na platformie Naver https://cafe.naver.com/culturebloom/1377302.