Eindelijk, op 22 april om 18:00 uur, is Lee Chan-won's tweede mini-album, bright;燦, uitgebracht.

Alle nummers zijn geschreven en gecomponeerd door Lee Chan-won.

Lee Chan-won heeft zelfs de productie gedaan.

Je kunt gewoon zeggen dat het Lee Chan-won is.

Het titelnummer is "Hemelreis".

https://youtu.be/AhmRaCQayv8?si=rwPPOsqBNh2qEmp6

Hij werd geïnspireerd door een documentaire over een bejaard echtpaar van 90 jaar.

Hij zei dat het nummer is gemaakt door inspiratie op te doen uit een documentaire over een bejaard echtpaar van 90 jaar.

De tekst is triest en de video is ook heel triest.

Kijk naar de tekst.

"Pak mijn hand.
Laten we samen deze weg bewandelen.
Tot de dag dat we deze wereld verlaten.
Laten we samen deze weg bewandelen.
Talloze momenten van afscheid die we hebben meegemaakt.
Afscheid is pijnlijk, hoe vaak je het ook meemaakt.
Ik ben ook bang voor dat moment van afscheid,
maar ik zal voor jou leven.
Bloemen bloeien en verwelken, sneeuw valt en smelt.
Was het geen gelukkige tijd?
Als ik terugkijk op die tijd die voorbij is,
was het geen plezierig leven?
Op de dag dat de zachte wind ons begroet,
laten we samen op reis gaan naar de hemel.
Terwijl we samen de schemerzon van het leven bewandelen.
Terwijl we samen het einde van het leven bewandelen.
Als ik terugkijk op die tijd die voorbij is,
het was echt geluk.
De zon komt op en gaat onder, het regent en klaart op.
Was het geen gelukkige tijd?
Als ik terugkijk op die tijd die we samen hebben doorgebracht,
het was een fantastisch leven.
Wanneer de verre hemel ons samen roept,
laten we samen op reis gaan naar de hemel."

Het tweede nummer is "Meesterwerk".

Het is een uptempo nummer dat je met plezier kunt zingen.

https://youtu.be/niW5SWi74Ck?si=pY9QoEraawIDR8oS

Dit is de tekst van "Meesterwerk".

"Het regent en de lentewind is koud.
Mijn herinneringen verdwijnen.
Onze lente, die nooit meer terug zal komen,
raakt nu langzaam uit beeld.

Zullen we elkaar ooit tegenkomen in het leven?
Zullen we het koesteren als een gelukkige herinnering?
Wat moet ik doen met dit doorweekte hart?
Geef me het antwoord.
Het was een sterke liefde waar ik niets voor hoefde te vrezen in mijn leven.
Het is een sterke liefde.
Onder de sterren die schijnen aan de hemel,
zal ik het opnieuw zeggen.
Als ik bij je ben,
dan zal mijn leven de hoofdrol spelen.
Ik schrijf dag na dag een meesterwerk.
Mijn liefde, mijn liefde, jij.

De dag dat je vertrok, was de ochtend donker.
Ik hoorde geen vogels zingen.
Ik denk dat het komt omdat ik weet dat je vertrekt.
Waar ben je naartoe gegaan?
Wanneer ik naar de donker geworden nachthemel kijk,
lijkt de maan die verborgen is in de avondwolken op jou.
Als je die onzichtbare maan ziet,
denk dan aan mij.
Het was een sterke liefde waar ik niets voor hoefde te vrezen in mijn leven.
Het is een sterke liefde.
Onder de sterren die schijnen aan de hemel,
zal ik het opnieuw zeggen.
Als ik bij je ben,
dan zal mijn leven de hoofdrol spelen.
Ik schrijf dag na dag een meesterwerk.
⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Mijn liefde, mijn liefde, jij.
Laten we samen een meesterwerk schrijven.
Eeuwige liefde, jij."

Het derde nummer is "Ik vertrouw op jou".

Het is een rustgevend nummer dat je zou kunnen beschouwen als een nummer over aanmoediging.

https://youtu.be/BRH-wGvR_sU?si=2eK8DIoQ4cg0ms8H

Dit is de tekst van "Ik vertrouw op jou".

"Wanneer zal de bloem bloeien op een dag met sneeuw?
Alleen het geluid van de wind die door de kale takken waait.
De tijd gaat voorbij, maar ik zie geen bloemen.
De bloemknoppen die ik nog niet heb gevonden.
De tijd gaat onverschillig voorbij.
Ik had alleen tranen en zuchten.
Een onzekere toekomst, dagen zonder zekerheid,
het was een voortdurende cyclus van die tijd.
Sta nu op, laat de bloem bloeien.
De weg die je bewandelt zal het juiste antwoord zijn.
Soms, zelfs in deze moeilijke wereld, wil je misschien opgeven.
Sta op, ik vertrouw op jou.
Als het regent, word ik altijd melancholisch.
Terwijl ik naar de bloemen kijk die één voor één vallen,
Ik denk dat de bloemen weer zullen bloeien als de tijd verstrijkt.
Ik leefde met die hoop.
De tijd gaat onverschillig voorbij.
Ik had alleen tranen en zuchten.
Een onzekere toekomst, dagen zonder zekerheid,
het was een voortdurende cyclus van die tijd.
Sta nu op, laat de bloem bloeien.
De weg die je bewandelt zal het juiste antwoord zijn.
Soms, zelfs in deze moeilijke wereld, wil je misschien opgeven.
Sta op, ik vertrouw op jou.
Als de weg is die je bewandelt, de weg die ik liefheb,
zal ik met je meegaan. Ik vertrouw op jou.
Ik vertrouw op je schitterende leven."

Het vierde nummer is "Bloeiende dag".

Ik denk dat het een nummer is dat gewijd is aan alle moeders in de wereld die hun jeugd hebben opgedragen aan hun kinderen.

https://youtu.be/8nA0jFxxNo4?si=23TS6OLVUOr4awKq

Dit is de tekst van "Bloeiende dag".

"Mijn bloeiende jeugd.
Toen het geleidelijk begon te kantelen en te buigen,
mijn terugblikkende jeugd,
mijn mooie verleden.
Je glimlach die verborgen was in de achterkant,
de mooiste, bloeiende dag.
Je hebt alles aan mij gegeven.
Nu zie ik pas die ene vrouw.
Je mooie, witte handen,
de warme armen waarin ik sliep.
Waarom zijn ze zo zwart geworden?
Waarom zijn ze zo klein geworden?
Rust nu op mij.
Ben je bang dat je jonge hart pijn zal doen?
De nachten die je doorgebracht hebt,
kan ik me die voorstellen?
Mijn terugblikkende jeugd,
mijn kindertijd.
Je leven dat verborgen was in de achterkant.
De mooiste, bloeiende dag.
Je hebt alles aan mij gegeven.
Nu zie ik pas die ene vrouw.
Je mooie, witte handen,
de warme armen waarin ik sliep.
Waarom zijn ze zo zwart geworden?
Waarom zijn ze zo klein geworden?
Rust nu op mij.
Je mooie, witte handen,
de warme armen waarin ik sliep.
Waarom zijn ze zo zwart geworden?
Waarom zijn ze zo klein geworden?
Rust nu op mij.
Rust nu op mij."

Als je naar alle vier nummers luistert,

voel ik dat ze me meer raken.

Lee Chan-won's tweede mini-album, bright;燦,

Ik hoop dat het een hit wordt.