Ik verklaar dat ik al 60 dagen lang elke dag een bericht plaats.

De pijn in mijn rug is veel minder geworden.
Het is nog niet helemaal weg, maar ik heb besloten om mijn lichaam te vertrouwen.

Ik geloof in veerkracht.
Zowel ons lichaam als onze geest heeft het vermogen om zichzelf te herstellen.
We hebben een zelfherstellend vermogen.

Ons lichaam en onze geest vinden een manier om te overleven.
We hebben ons lichaam, onze geest en onze ziel gescheiden en ze namen gegeven, maar in werkelijkheid zijn ze één geheel.

Ons lichaam, onze geest en onze ziel zijn met elkaar verbonden.
Ze werken als één mechanisme. Veerkracht.
Ze proberen onze toestand zo goed mogelijk te houden.

We kunnen daar extra hulp bij bieden.
Ik heb het niet alleen over medicijnen.
Voedsel en lichaamsbeweging zijn belangrijk, maar
onze gedachten zijn nog belangrijker.

Alleen met onze ademhaling en gedachten
kunnen we veel veranderen.
Nee, we kunnen andere keuzes maken.

We kunnen altijd pessimistisch zijn en klagen, maar ik probeer positief te zijn en dankbaar te zijn.

Zelfs in de duisternis is er licht,
en zelfs in pijn is er iets om dankbaar voor te zijn.
Als iemand zegt dat dit hersenspoeling is,
dan wil ik liever op een positieve manier worden gehersenspoeld.

Wat is er mis met dankbaar zijn en het positieve zien?

Natuurlijk kan het gebeuren dat iemand die je dankbaar bent je in de rug steekt.
Het zou fijn zijn geweest als we dat van tevoren hadden geweten, maar nu we het weten, zullen we ons nooit meer door die persoon laten manipuleren.

We hebben weer iets geleerd, dus ik ben weer dankbaar.

We hoeven mislukkingen en fouten niet te vrezen of ons ervoor te schamen.
Als we falen, betekent dat dat we iets hebben geprobeerd.

Als we een fout hebben gemaakt, hebben we de kans om na te denken en het opnieuw te proberen.
Het kost tijd om verloren dingen terug te vinden, maar
het is sneller om terug te gaan naar de vorige staat dan om helemaal opnieuw te beginnen.

Dan kunnen we opnieuw een keuze maken.
Als we een doodlopende weg tegenkomen in een doolhof, gaan we niet helemaal opnieuw beginnen, maar zoeken we een kantelpunt om terug te gaan en een andere keuze te maken.

We kunnen de toekomst niet voorspellen, maar we kunnen wel kiezen wat we nu doen.
Onze keuzes veranderen vandaag, en die vandaag de dag stapelen zich op en veranderen het leven van morgen.

Dit is allemaal mijn keuze.
Ik kan schrijven of niet schrijven.
Niemand heeft me gedwongen om een blog te beginnen.
Sommige mensen hebben me geadviseerd, maar de keuze was aan mij.

Ik heb besloten om de berichten die ik af en toe schreef, dagelijks te schrijven.
Het zou beter zijn om elke dag op een vast moment te schrijven, maar op dit moment schrijf ik wanneer ik tijd heb.
Mijn doel is om ten minste vandaag te schrijven.

Terwijl ik schrijf, merk ik dat ik veel te kort schiet.
Ik denk dat ik redelijk veel heb gestudeerd, maar het is moeilijk om vooruitgang te zien.

Het is als zwemmen.
Het is als een vreemde taal.

Zwemmen studeren en zwemvaardigheid zijn twee verschillende dingen.
Vreemde talen studeren en vloeiend zijn in een vreemde taal zijn twee verschillende dingen.

Schrijven, zwemmen en vreemde talen vereisen praktijk.
We hebben herhaling nodig om vaardig te worden.

Als we langzaam en moeizaam doorgaan, weten we niet of we vooruitgang boeken.
Er komt altijd een moment waarop we achterom kijken en ons afvragen hoe we zover zijn gekomen.

Ik heb besloten om niet langer te twijfelen.
Ik heb besloten om te doen wat ik wil doen.

Dus, 1 bericht per dag is nu 60 dagen oud.
We hebben obstakels overwonnen en moeilijke tijden overleefd.

Uitdagingen liggen overal op de loer in het leven.
We weten niet wanneer ze zullen komen. We weten niet hoe lang ze zullen aanhouden.

Ook bij onverwachte ontmoetingen en hardnekkige obsessies is er altijd keuze.
Als we schrijven en afstand nemen van onszelf om een ​​gesprek te voeren, vinden we het positieve.

Het leven heeft dingen die we ons niet kunnen voorstellen voor ons klaarliggen.

Daarom is het leven zo leuk. Als we allemaal alleen op het gemakkelijke pad zouden blijven, zou er geen verwachting of opwinding zijn in deze reis, en zouden er geen nieuwe ervaringen, emoties en herinneringen worden vastgelegd.

Vertrouw op jezelf en ga door.
Je hebt een keuze gemaakt.

Ik heb ook besloten om verantwoordelijkheid te nemen voor mijn keuzes.
Ik heb besloten om mezelf te belonen voor mijn inspanningen.

De mislukkingen van mensen die keuzes maken en proberen, zijn een andere naam voor succes.
Uitdagingen zijn een teken van groei. Het is moeilijk omdat we het proberen.

Als we niets doen, gebeurt er niets.
Als dat beter is, dan kun je die keuze maken.

In de film The Matrix neemt iemand, nadat hij de rode pil heeft genomen en de realiteit heeft leren kennen,
de blauwe pil om terug te gaan naar de Matrix.

Ik heb geen oordeel over hun keuze. Dat is hun keuze.
Het is gewoon anders dan wat we nastreven.

We hebben voor een blog gekozen,
de berichten van onze buren gelezen,
en we hebben besloten om informatie of tekst te produceren.
Ik durf te zeggen dat de keuzes van mensen die tot zover zijn gekomen, anders zijn.

Onlangs stond er in een e-boek dat ik gratis kreeg:
De auteur, die 2 jaar lang elke dag een bericht op zijn blog plaatste,
zei dat ongeveer 1% van de bloggers die samen zijn begonnen nog steeds actief is.
Aanvankelijk was er 10% over, en toen was er nog eens 10% over.
Daarom is het 1%.

Als je tot die 1% wilt behoren, moet je gewoon doorgaan met bloggen.

Het is tijd om het concept van superioriteit en inferioriteit te verwerpen.
In een wedstrijd met één lijn is er intense concurrentie en is er een hiërarchie.
Maar er zijn wegen in alle richtingen.

We zijn geen concurrenten die strijden om de hiërarchie.
We zijn de 1% die onze eigen weg creëren.
Maak je eigen weg. Het maakt niet uit of het geld oplevert.
Alleen al het feit dat je een nieuw pad hebt gebaand, maakt het leven rijker.

Je krijgt meer plezier. Er is plezier te wachten.
Je kunt je dag beginnen met je eigen keuzes.
Er is geen enkele reden om te klagen, te mopperen of ongelukkig te zijn in plaats van gelukkig te zijn en dankbaar te zijn.

Je kunt je leven vullen met gelukkige dagen.
Je kunt je eigen weg kiezen en een nieuw pad creëren.
Onze uitdagingen zijn soms een roeping van het leven om een ​​nieuw pad te creëren.

Het leven zorgt ervoor dat je de weg kwijtraakt om je de weg te laten zien.
- Uit "Het leven dat ik niet had verwacht" van Ryu Si Hwa

Zoals Ryu Si Hwa schrijft,
als je je op een dag verdwaald voelt,
kijk dan omhoog en zoek een nieuw pad.

Ons leven is boeiender wanneer we onvoorspelbare kantelpunten tegenkomen en kleine successen stapelen.
Mislukking is een andere naam voor succes.
Uitdagingen zijn een andere naam voor groei.

Een gelukkige dag is je plicht en je recht.
Neem het mee. Het geluk van vandaag!

Ik moedig je aan om door te gaan.

Ik ga door.