Een droom op een winternacht

Er zijn berichten die je gemakkelijk kunt vinden op internetforums.

Twee profielen worden kort samengevat en mensen wordt gevraagd welke ze beter vinden.

Waarom hebben mensen advies nodig van onbekenden om te beslissen met wie ze gaan daten?

Nu weet ik het.

Dat komt doordat ze geen enkele sterke aantrekkingskracht voelen.

Het is onduidelijk of deze gevoelens ook wel liefde kunnen worden genoemd.

Omdat ik met wie ik ook ga daten, vergelijkbare gevoelens heb, wil ik ten minste objectieve voorwaarden creëren.

Ik kreeg het advies om niemand te laten gaan en mensen kritisch te beoordelen.

Maar ik ben bang dat ik oud zal worden en alleen zal zijn en tijd zal verspillen als ik niemand ontmoet. Ik ben bang dat ik geen spijt zal hebben.

De tijd is eerlijk en de kansen zijn beperkt, maar ik wil niet falen.

Ik heb veel boeken gelezen en naar videocolleges over menselijke relaties gekeken.

De meeste tragedies beginnen met de veronderstelling dat 'trouwen de eindbestemming is'.

Mensen zijn geobsedeerd door het idee dat het einde van de liefde het huwelijk is, maar de uitspraak 'het echte einde is een scheiding' raakte me diep.

Het huwelijk is slechts een tussenstap, maar de relatie van twee mensen eindigt pas echt met de dood.

Ik begreep het en voelde me gerustgesteld.

Ik heb nog nooit een serieuze relatie gehad op deze leeftijd. Wat is het nut van trouwen?

Het is toch al te laat, ik moet gewoon eerst van een leuke tijd met iemand die ik liefheb genieten.

Ik volgde een kookworkshop en ging naar een boekclub.

Zelf ontmoeten is natuurlijk veel beter dan blind dates, dus ik combineerde mijn hobby's met het ontmoeten van mensen.

Toen ontmoette ik iemand die ik leuk vond. Wat een vrolijk persoon. Dat was het begin.

Hij was altijd vrolijk en leuk, zelfs na maanden. Hij maakte veel grapjes, maar was nooit onbeleefd.

Ik moest altijd lachen bij hem.

Op een dag merkte mijn vriendin dat ik hem leuk vond en vroeg of we samen konden eten.

"Ik kan hier niet meer voor zorgen, de rest is aan jullie."

Dat 'de rest is aan jullie' betekende dat alles aan mij lag?

'Oké, laten we kijken of je me niet kunt veroveren'. Het is tijd voor de echte deal.

Ik was enthousiast, maar natuurlijk. Ik gebruikte alle flirtende trucs die ik had geleerd en ik deed het op een manier die niet overdreven was.

Ik merkte dat zijn hart langzaam begon te smelten.

"Ik denk dat ik verliefd op je ben."

Een maand later bekende hij zijn liefde.

We zagen elkaar bijna elke dag. Het was leuk en gelukkig, zelfs zonder iets speciaals te doen.

Ik kon na het zeggen van 'goedemorgen' niet slapen omdat mijn hart bonkte. Wat is er aan de hand?

Ik ben verliefd. Het is geweldig om een gevoel te hebben dat mijn hart sneller laat kloppen en me zo opgewonden maakt dat ik niet kan slapen.

Droom ik? Ik was zo ontroerd.

Nu ik zelf van iemand houd, begrijp ik waarom mannen hun geliefde altijd wilden zien.

Ik wilde hem altijd vasthouden en aanraken.

Het spijt me, ik heb het nu pas begrepen.

"Je bent net Alice in Wonderland."

Hij was zo gecharmeerd door de combinatie van mijn versiertechnieken die ik uit boeken en theorie had geleerd en mijn eigen onhandigheid, die ontstond doordat ik nog nooit een relatie had gehad.

Het was een gelukkige tijd die eeuwig zou duren.

Ik denk dat het de dag van de witte dag was. Na mijn weigering om met hem naar bed te gaan omdat ik niet klaar was, leek hij veel na te denken.

Zijn altijd zo vrolijke gezicht begon af en toe donker te worden. Alsof hij plotseling de realiteit onder ogen had gezien terwijl hij van onze liefde genoot.

"Ik heb nog geen zin om te trouwen. Mijn familie dringt er steeds op aan, maar ik ga ze vertellen dat ze me niet meer moeten lastigvallen.

Ik heb geen geld gespaard en ga de komende jaren niet trouwen. Het zou zonde zijn om je vast te houden vanwege mijn gevoelens voor jou.

Als je het leuk vindt, blijven we daten, anders is het beter om er een einde aan te maken."

Toen hij dat zei op het busstation waar hij me afzette, schrok ik wakker.

Wie heeft het over trouwen? Ik snap er niets van.

In eerste instantie was ik woedend, maar hij was eerlijk en de beslissing lag bij mij.

"Je gaat zo goed met me om, waarom nu ineens? Je bedoelt dat je niet aan onze toekomst denkt."

"Ik heb nagedacht of ik je per ongeluk hints heb gegeven. Ik heb zeker nooit iets gezegd over trouwen."

"Dus, wat heb je gezegd?"

"Ik heb gezegd dat ik erover na zou denken, want ik begreep wat je bedoelde."

"En heb je erover nagedacht?"

"Voor ik dat hoorde, was ik zo gelukkig en vol dopamine. Maar nu is het alsof ik een emmer koud water over me heen krijg."

"Als je single wil blijven, hoef je er niet over na te denken. Maar dat is niet zo."

"Ik vind het leuk en ik ben zo gelukkig met je, maar ik heb het je al gezegd, ik ben soms onzeker."

"Wat wil je doen?"

"Vanuit mijn ervaring, als het eenmaal ter sprake is gekomen, raken beide partijen emotioneel betrokken. Ik denk dat het beter is om er een einde aan te maken."

Moet ik hem vasthouden en hem vragen om gewoon te blijven daten, aangezien hij niet wil trouwen? Of moeten we uit elkaar gaan? Ik heb tientallen keren nagedacht.

Ik heb me een leven zonder hem voorgesteld en ook een leven samen. Zou ik echt gelukkig zijn?

Na al die twijfels kwam ik tot de conclusie dat het beter was om uit elkaar te gaan.

Volgend jaar word ik 35. Het is zonde om mijn jeugd te verspillen aan daten zonder toekomstperspectief.

"Hij zei dat je echt een rotzak bent als je alleen maar aan jezelf denkt."

"Hij is geen slechte man, maar egoïstisch en laf."

"Ja, hij is niet slecht, maar laf."

"Het is goed dat hij het nu heeft verteld. Het is jammer dat hij dom was, maar het is goed dat hij geen echt slechte kerel is."

"We schelden elkaar uit en huilen en lachen en raken in de war."

"Het is goed dat jullie het hebben uitgemaakt. Het is het beste voor jullie beiden. Hij zal nu zijn leven beteren en jij hebt mooie herinneringen."

"Maar ik... ik was echt zo gelukkig."

Ik bedankte hem met een glimlach en liet hem gaan. Ik kon zien dat hij verdrietig was, ondanks mijn glimlach.

Ik had een afspraak met mijn beste vriendin. We hadden afgesproken om onze partners aan elkaar voor te stellen als we 100 dagen met iemand uitgingen.

We hadden die afspraak gemaakt omdat we allebei zo lang geen relatie hadden. Mijn vriendin is getrouwd met de man met wie ze haar partner aan mij voorstelde, maar mijn eerste echte relatie duurde niet 100 dagen.

Ik heb geleerd dat je geen spijt hebt als je je best doet en je volledig inzet voor iets.

Ik hield van hem met alles wat ik had en heb geen spijt.

Maar soms kon ik het niet laten om te huilen. Ik liet mijn tranen samen met het water uit de douche stromen.

Ik heb geen spijt, maar dat betekent niet dat ik niet verdrietig ben.

Ik heb een sprookjeswinter doorgebracht.

Het is tijd om wakker te worden uit de droom en te genieten van de lente die ons oproept.