'Innovatie-ondersteunende durfkapitaal' lezen

Ik heb 20 jaar gewerkt bij bedrijven die 'ooit' start-ups waren. Als individu was het een poging om een leven op te bouwen en tegelijkertijd aan de rand van het avontuurlijke kapitalisme te staan. Die bedrijven van weleer gebruikten creativiteit en innovatie als basis voor omzet en koersstijgingen en predikten verandering naar een betere wereld. Tijdens jaarlijkse bedrijfsbrede evenementen voelde ik me geïnspireerd door de missie en het gevoel van voldoening, maar op een gegeven moment kon ik het gevoel niet van me afschudden dat ik al mijn tijd en energie besteedde aan het versterken van het systeem door middel van meer omzet.

En mensen slijten in die tijd.

"Innovatie-ondersteunende durfkapitaal" met een vleugje humanistische geur was een uitstekend inleidend boek. Ik heb respect voor het vermogen van de auteur om de complexe inhoud stap voor stap duidelijk uit te leggen. In feite heb ik het idee dat ik niet vaak experts heb gezien die basisconcepten van bedrijfsfinanciering op zo'n gemakkelijke manier kunnen uitleggen.

"Avontuurlijk kapitalisme verdient geld door middel van creativiteit en innovatie. Het doel is om de wereld te veranderen tot een betere plek."

Een opwindende definitie. Maar het is ook een definitie die heel gemakkelijk op de tweede plaats komt. De mens is zwak en iedereen ervaart ongemakkelijke momenten in het leven. Twee jaar geleden bezocht ik Californië, waar de zon overvloedig was, de lucht fris en droog, de wijn goedkoop en lekker. Een plaats waar veel geld geen uitlaatklep had. Ik begreep de vrolijkheid en het optimisme van de durfkapitaalindustrie daar tot op zekere hoogte.

Ik heb ooit een softwarefinancieringsprogramma geïntroduceerd als een nieuw bedrijfsonderdeel binnen het bedrijf. Verkopers maakten grappen over me en zeiden dat ik met geld speelde, maar nu besef ik dat die grap de essentie van de industrie definieerde. De reden dat ik er geen spijt van heb dat ik met geld speel is omdat ik weet dat ik soms de juiste bloedtransfusie op de juiste plaats en op het juiste moment heb gegeven.

De aard van de industrie is dat 0,5% van de bedrijven 100 keer zo groot wil worden. Ik vraag me af of die relaxte houding en dat optimisme echt werkt in Europa of Azië. De CEO van een Koreaanse VC die ik vorige week ontmoette zei dat het moeilijk was om de Amerikaanse of Singaporese markt te doorbreken met een focus op technologie. Hij concentreert zich nu op culturele content. Vraagt men zich af of Korea uitblinkt op het gebied van cultuur en mensen? Of is het misschien zo dat alleen bedrijven die zijn geoptimaliseerd voor de Koreaanse markt groeien? Het maximale aantal potentiële klanten bepaalt de bovengrens van de waarde van een start-up, maar hoe groeien bedrijven die zijn geoptimaliseerd voor de Koreaanse markt 100 keer zo groot?